Dierlijke bijproducten

Statuswijziging dierlijk - niet dierlijk
Een product kan gedurende zijn levenscyclus zowel als dierlijk als niet dierlijk beschouwd worden. Een voorbeeld hiervan is gelatine, een product dat zijn oorsprong kent van beenderen. Daar dat Gelatine als beoogt doel heeft te dienen voor humane consumptie (vb. verdikkingsmiddel) is het geen dierlijk bijproduct.

Als deze gelatine in de winkel haar vervaldatum heeft bereikt dan is hij niet meer geschikt voor humane consumptie. Deze gelatine zou nog wel ingezet kunnen worden bij vb. een biogascentrale. In dit geval wordt gelatine wel een dierlijk bijproduct daar dat het beoogd doel niet meer humane consumptie is.

Einde productieketen
In bepaalde gevallen kan een dierlijk bijproduct in dergelijke mate is verwerkt dat het geen risico (voor volksgezondheid) meer met zich meebrengt. En kan het onder bepaalde omstandigheden beschouwd worden als niet dierlijk.

Een voorbeeld hiervan is leer. Leer kent zijn oorsprong van de huiden van dieren, en is in dergelijke mate verwerkt of veranderd dat het niet meer beschouwd wordt als dierlijk bijproduct.
In de praktijk betekent dit dat vb. een leren jas gedragen kan worden zonder dat de persoon die hem draagt een vergunning transport dierlijke bijproducten nodig heeft.

De Europese Unie is momenteel actief bezig met nieuwe eindpunten te bepalen en is dit een topic dat zeker opgevolgd dient te worden!

Transport & opslag
Dierlijke bijproducten kennen een bepaald risico voor de volksgezondheid en daarom zijn er voorschriften voor zowel opslag als transport. Bedrijven die dierlijke bijproducten verwerken, opslaan en transporteren moeten hiervoor een vergunning hebben.

Specifiek voor transport heeft de Europese Unie een "track en trace" systeem TRACES genaamd opgezet om de migratie van dierlijke bijproducten te kunnen traceren. Dit systeem laat de autoriteiten toe om snel en doeltreffend op te treden bij vb. een uitbraak van vogelgriep.